در همین قرن اخیر با اینکه مردم به حسینیهها و سقاخانهها نسبت به مساجد احترام بیشتری قائل بودند و مهمترین اموال خود را وقف سیّدالشهدا(ع)و حسینیهها میکردند، امّا وقتی رضاخان با بگیر و ببند همین حسینیهها و سقاخانهها را جلوی چشم مردم تعطیل و تخریب کرد، صدای هیچکس به طرفداری از حسینیهها بر نیامد! باید بدانیم که این خطر همیشه وجود دارد؛ اگر این «امانت الهی» را به درستی حفاظت نکنیم و هر روز از گوشه و کنار اختلاسی نجومی در بیاید، اگر خدای ناکرده مسئلهای پیش بیاید معلوم نیست که با دین الهی چه خواهند کرد. [آیتالله جوادی آملی؛ ۱۴۰۳/۰۲/۲۵]